شیوع پلی‌نوروپاتی محیطی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 شهرستان دنا، 1383

چکیده: مقدمه و هدف: دیابت شیرین شایع‌ترین بیماری متابولیک انسان است که از شیوع 1 تـا 4 درصد برخوردار است. یکی از عوارض مزمن آن پلی‌نوروپاتی محیطی می‌باشد کـــه شیـــوع دقیق جهانی آن نا‌مشخص می‌باشد و از 5 تا 66 درصد گــــزارش شده است.‌ هدف از این پژوهش تعیین شیوع پلی‌نوروپاتی محیطــــی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 می‌باشد. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی ـ‌ مقطعی می‌باشد که بر روی 40 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به مراکز بهداشتی ـ درمانی شهرستـــان دنا در استان کهگیلویه و بویراحمد ســــال 1383 انجام گرفت. نمونه‌گیری به صورت تصادفی و ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه بود. پس از گرفتن شرح حال و انجام معاینه بالینی از بیمــــاران نوار عصب و عضله گرفته شد. داده‌های گردآوری شده با نـــرم‌افزارSPSS و آزمــــون مجذورکای و دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: شیوع دیابت در مناطق شهری و روستایی به ترتیب؛ 1 و 8/0 درصد بــــرآورد شد. شیوع نوروپاتی 5/52 درصد برآورد شد که 5/17 درصد پلی‌نوروپاتی محیطی، 5/22 درصد سندرم تونل کارپ و 5/12 درصد همزمان هر دو را داشتند. نتایج دیگر نشان داد کـــــه پلی‌نوروپاتی انتهایی قرینه حسـی ـ حرکتی شایع‌ترین پلی‌نوروپاتی و سنــــدرم تــــونل کارپ شایع‌ترین مونونوروپاتی می‌باشد. همچنین ارتباط آمــــــاری معنی‌داری بیـــن پلی‌نوروپاتی محیطـــی بــــا جنس، سن، مدت دیابت، رتینوپاتی، نفروپاتی، سطح قند خـــون ناشتا و بیمـاری زمینه‌ای وجود نداشت، ولی بین مونونوروپاتی(سندرم تونل کار‍‍پ) بـــا سطح گلوکز خون ناشتا رابطه معنی‌داری وجود داشت. نتیجه گیری: دیابت نوع 2 باعث شیوع بالای نوروپاتی( پلی‌نوروپاتی محیطی و مونونوروپاتی) می شود که ارتباطی با زمان دیابت، رتینوپاتی، نفروپاتی، جنس و بیمــــاری زمینه‌ای ندارد. به نظر می‌رسد با افزایش آگاهی مردم بتوان دیابت را در مراحــل اولیه تشخیص داد و از عوارض آن کاست. واژه های کلیدی : دیابت نوع 2، پلی نوروپاتی محیطی، شیوع